Halla-san lub Halla (kor. 한라산) – wulkan tarczowy na wyspie Czedżu (Jeju) należącej do Korei Południowej. Leży na terenie Parku Narodowego Halla-san (한라산국립공원/漢拏山國立公園), który od 2007 r. znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jest najwyższym szczytem wyspy oraz całej Korei Południowej. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1007 r.
Masyw Halla-sanu zajmuje całą powierzchnię wyspy.
Powstał w wyniku licznych erupcji w czasie pliocenu i plejstocenu. Zbudowany jest głównie z trachitu i bazaltu. Wierzchołek zakończony jest kraterem o średnicy ok. 400 m, w którym mieści się jezioro Pängnok-tam (백록담/白鹿潭), co znaczy "miejsce, gdzie chodzi pić biały jeleń". Na zboczach masywy znajduje się ok. 360 stożków pasożytniczych, głównie zbudowanych z materiałów piroklastycznych, ale również kopuł wulkanicznych.
Na zboczach wulkanu znajduje się najstarsza buddyjska świątynia na wyspie – Kwanum-sa (Gwaneumsa), zbudowana za panowania dynastii Korjo, a przebudowana na początku XX w.
Źródło:
wikipedia.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz